We staan aan de vooravond van een kletsnatte herfstachtige tweedaagse, maar wanneer we even wat verder kijken op de weerkaarten, dan zien we voorzichtig licht aan het einde van de tunnel.
De straalstroom begint te verzwakken en te slingeren. Zowel bij het Amerikaanse weermodel GFS als het Europese weermodel ECMWF zien we drukstijgingen over onze streken, vooral naar komend weekend toe en volgende week. Bij GFS is deze evolutie het meest nadrukkelijk aanwezig, met een persistente hogedrukkern ten noorden van de Benelux die voor een oostelijke bries gaat zorgen.
In dat scenario krijgen we een periode met droog en zeer zonnig lenteweer. De oostelijke bries voert wel polaire landlucht aan waardoor het 's nachts fris is en overdag een graad of 10 à 12 wordt. In de zon prima, maar in de schaduw en in de wind best schraal.
Ook bij ECMWF zien we een aflandige wind na het weekend met hierdoor een droog weerbeeld met best veel zon en maxima die overdag vlot boven 10 graden pieken.
De atmosferische configuratie is evenwel nog zeer fragiel, mede door een belangrijk afgesnoerd hoogtelaag die aan de wandel gaat richting westelijke Middellandse Zee. Het gedrag van deze zgn. "cut-off low" zal mede de details bepalen van aan aankomende weerbeeld. In het meest gunstige geval kan het overdag 15 tot 20 graden worden, zoals we zien bij enkele leden van het ensemble bij beide globale weermodellen. Maar de kansen op die warmte is niet zo erg groot voorlopig.
We moeten nog even wachten dus hoe de weerkaarten schuiven, maar de trend lijkt meer en meer te neigen naar een stabiel en droog weerbeeld met veel meer zon. Een ware trendbreuk dus na maanden lang herfstachtig weer.