Dat het flink kouder wordt is wel zeker, daar gaan we niet meer moeilijk om doen. Maar hoe standvastig wordt de situatie op de weerkaarten en hoe diep zal het kwik onderuit gaan?
Wel, op basis van de huidige weerkaarten en huidige ensembles kunnen we daar wel enkele zinnige uitspraken over doen zonder te vervallen in al te veel speculatie...
Wel, op basis van de huidige weerkaarten en huidige ensembles kunnen we daar wel enkele zinnige uitspraken over doen zonder te vervallen in al te veel speculatie...
Alles begint zoals zo vaak met een mooie hogedrukerectie nabij de Britse Eilanden met tegelijk een uitzakking van koudere lucht vanuit Scandinavië richting Centraal-Europa tijdens het weekend.
Na het weekend toont de hoogtekaart een configuratie welke al sterk doe denken aan een omega-blokkade met een fors oostelijk oksellaag over Frankrijk. In tegenstelling tot vaak wordt gedacht is het vaak niet een hogedrukgebied welke verantwoordelijk voor transportkou, maar wel de juiste ligging van lagedrukgebieden. Het één hangt natuurlijk sterk vast met het andere maar vaak kunnen we dergelijke zuidelijke depressies bestempelen als de 'motor' van transportkou.
Ook van belang voor het verkrijgen van echt koud weer is dat het brongebied van de aangevoerde luchtmassa voldoende koud is, en vaak moeten we in de hoogte ook een zeer koude luchtbel zien. Deze echt koude luchtbel is ook te zien op de weerkaarten maar bevindt zich op maandeg nog wel écht heel ver van ons verwijderd , ergens over westelijk Siberië. Dit hoeft niet echt een groot probleem te betekenen, zolang de stroming maar goed blijft en daarom is de 'vorm' van het blokkerend hogedrukgebied van cruciaal belang.
Zo'n 48 uur later (kaart hierboven) zien we dat onze omega-blokkade wat is veranderd in een zgn. Rex-blokkade. Namelijk, er ontstaan aansluiting tussen beide oksel-lows en er ontstaat een afzonderlijke hohedrukkern in de hoogte met deeronder en hernieuwde doorstroomde atmosfeer. Niettemin zien we dat intussen de zeer koude luchtbel in de hoogte vanuit het verre Siberië Scandinavië intrekt. Om enigzins kans te maken op deze koude lucht bij ons mag er dan absoluut niks meer veranderen in de hoogteconfiguratie...
De kaart van aanstaande donderdag geefteen eerder ingewikkeld patroon weer met nog steeds een krachtige hoogtecel nabij Groenland. Door het afgesnoerde karakter is de kracht danig verzwakt om op een grootschalige wijze invloed uit te voeren op de transport van grote luchtmassa's. We zien dat ook duidelijk op de bovenstaande kaart waarop te zien is dat een deel van de Scandinavische kou in de hoogte tot bij ons komt maar erg overtuigend zou ik het niet durven noemen. In de hoogte zit het m.a.w niet erg snor.
Dit heeft zijn onmiddellijke repercussies voor de situatie aan de grond. Door de verzwakte transport en de gebroken blokkade dreigen Atlantische luchtmassa's het continent op sluikse wijze binnen te vallen.
Dit is al goed zichtbaar op bovenstaande kaart, waarop de druk en TE850 weergegeven wordt op donderdag. Deze TE850 geeft goed de luchtmassa's waarbij de blauwe kleur koude lucht weergeeft en omgekeerd. Positief hier is dat de koude lucht zich over onze streken bevindt met ,og koudere lucht in het noordoosten. Anderzijds voelen we daar al de hete adem van de zeelucht welke reeds het zuidwesten van Frankrijk bereikt heeft.
Veel zal afhangen van het feit of de hogedrukblokkade zich zal herstellen of niet en in hoeverre de luchtdruk over het Middellands Zeegebied laag blijft. Momenteel geven zowel GFS als het Europees model een verdere degradatie van deze hogedrukcel nabij Ijsland en is het (tijdelijk) over met de winterpret. Wel is uiteraard afwachten met welke kaarten de modellen straks naar buiten komen want hopeloos is dit uitgangspunt uiteraard geenszins...